
اگر از زندگی خود شکایت دارید و احساس پوچی میکنید، ممکن است که در زندگی، هدف خاصّی نداشته باشید. داشتنِ هدف، به زندگی ما ارزش میدهد. همه نمیتوانیم موسیقیدان هنرمند یا قهرمان ورزشی باشیم؛ ولی همهی ما میتوانیم در زندگی، هدف داشته باشیم. تا ندانیم چه میخواهیم نمیتوانیم چیزی به دست بیاوریم. هدف، باید واضح و شفّاف باشد. اگر هدف را مکتوب نکنیم در هیاهوی روزانه، آن را گم میکنیم. هدفِ مکتوب نشده، فقط یک رؤیا باقی خواهد ماند.
هدف ما باید چالشی باشد؛ امّا در عین حال، دستیافتنی هم باشد و با تلاش بتوانیم به آن برسیم. البته نباید آن قدر هم ساده باشد که با کمترین تلاش، آن را کسب کنیم. در این صورت، احساس لذّت نمیکنیم. چون احساس نمیکنیم که کار بزرگی انجام دادهایم و بیانگیزه میشویم. ولی اگر هدف ما چالش برانگیز باشد و با عبور از سختیها و چالشها به آن برسیم، احساس قدرت و اعتماد به نفس میکنیم. احساس ارزش میکنیم و انگیزهی ما برای موفّقیّتهای بزرگتر، بالا میرود و دوست خواهیم داشت که قلّههای دیگری را هم فتح کنیم.
به هر میزان که هدف برایتان ارزش داشته باشد، انگیزهی شما هم قویتر خواهد بود و میتوانید در پیروی از برنامهریزی، ثابت قدمتر عمل کنید. افزایش انگیزه، زمانی به وجود میآید که هدف، ارزشمند باشد و تنها در این حالت است که حاضر خواهید بود موانع سخت را پشت سر بگذارید. شاید این موانع، عادتهای بد شما باشند، ولی باز هم سعی میکنید آنها را به حدّاقل برسانید. برای رسیدن به هر هدفی، به پشتکار و پیگیری نیاز داریم. «پشتکار، اسم دیگر موفّقیّت است.»
پشتکار از سه بخش اصلی تشکیل شده است:
۱) انعطاف پذیری؛ ۲) خوشبینی معقولانه؛ ۳ ) قرار گرفتن در جای مناسب.
الف) انعطاف پذیری؛ یعنی، توانایی خم شدن و نشکستن در سختیهای مسیر و اینکه انسان در مواجهه با موانع، شوکّه و درمانده نشود.
ب) خوشبینی معقولانه؛ یعنی، به مواردی که روند آنها به خوبی پیش میرود توجّه کنید. این تعریف بسیار بینظیری از خوشبینی است. اگر دقّت داشته باشید افراد زیادی هستند که این موارد زیبا و امیدبخش در زندگی را نمیبینند. فرصتها در دسترس آنهاست؛ ولی به سادگی از کنار آن میگذرند. چرا؟! چون هرگز یاد نگرفتهاند که فرصتها را ببینند. هرگز خود را مقیّد به دیدن خوبیهای زندگی نکردهاند. کسانی که همیشه روی سختیها و شکستها تمرکز میکنند، برای خود، امکانِ دیدنِ چیز دیگری را باقی نمیگذارند و هر روز، سختیها و شکستهای بیشتری برای آنها پیش میآید. اگر عادت کنیم برای اتّفاقات خوب زندگی، خدا را شکر کنیم و هر روز، چشم انداز روشن و جدیدتری پیشِ رویِ ما باشد، هر روز دلیل جدیدی برای تشکّر از خداوند را پیدا میکنیم.
اگر عادت کنیم که هر روز صبح، خدا را شکر کنیم، این؛ یعنی، امید برای اوّل صبح؛ یعنی، توجّه به نقاط مثبت زندگی؛ یعنی، توجّه
به داشتههایمان. قدرشناسی به ما کمک میکند که مشکلات را از زندگی حذف کنیم. زمانِ خود را برای افسوس خوردن برای اتّفاقات گذشته، صرف نکنیم. این؛ یعنی، وقت گذاشتن برای فرصتهای جدید، امکانات جدید و ایدههای جدید.
برگرفته از کتاب کتاب فیزیکی خودباوری و انگیزهی پایدار نویسنده (هاجر حاجتمند)
کتابهای به چاپ رسیده
کتاب خودباوری و انگیزهی پایدار؛ نویسنده ( هاجر حاجتمند)
کتاب موفقیت یا خوشبختی؛ نویسنده (هاجر حاجتمند)
کتاب پول یا ثروت؛ نویسنده ( هاجر حاجتمند)
کتاب روانشناسی پول و ثروت نویسنده (هاجر حاجتمند)
کتاب خودت را دوباره بساز نویسنده (هاجر حاجتمند)
نمونه کتابهای الکترونیکی با ۵۰درصد تخفیف در سایت موجود میباشد